Ülke Durumu İtalya
İtalya: Dezavantajlı geçmişe sahip gençlerin mevcut ulusal durumu
İtalya’da, sahip oldukları özel durumlarıyla ilgili çeşitli nedenlerle, örgün eğitime ve yaygın eğitime erişimde, olası bir hareketliliği planlamada, kendisini aktif vatandaş olarak hissetmede, sosyal hayata ilgi duymada, iş arama yollarını araştırmada, karar verme bağımsızlığının zayıf olması ve genel olarak topluma katılım eksikliği nedeniyle akranlarına göre daha büyük zorluklarla karşı karşıya kalan gençlerin bu bölümünü “imkanları kısıtlı gençler” terimi ile tanıyoruz.
Bazı gruplar, özellikle çalışmayan ve herhangi bir eğitim veya öğretim kursuna katılmayan gençler (NEET), kendilerini yukarıdaki durumlardan birden fazlasıyla karşı karşıya ve/veya ardında bulmuşlardır. İtalyan çevrimiçi gazetesi Le Nius tarafından geçen Aralık ayında yayınlanan bir makaleye ve ISTAT’a (İtalyan Ulusal İstatistik Enstitüsü) göre, İtalya’da yaklaşık 2.116.000 NEET genç bulunmakta. 15-29 yaş arasındaki neredeyse her dört İtalyandan birisi çalışmamakta, eğitim ve öğretim görmemektedir.
Bu aynı zamanda prensipte birçok genç İtalyan’ın dünyayı gezerek hayattan keyif aldığı veya depresyonda oldukları ve çalışma veya iş arama dürtüsü bile olmadan eve kapandıkları veya NEET evreninin dışında bir yol bulmak için mücadele ettikleri anlamına da gelebilir.
Bölgesel dağılıma gelince, güney bölgeleri en yüksek verileri sunmaktadır. Sicilya, Calabria ve Campania, NEET’in %30’luk sınırını fazlasıyla aşmakta, onu %20 ile %30 arasında bir oranla Puglia, Sardunya, Basilicata, Molise, Lazio, Abruzzo ve Liguria takip etmektedir. En düşük yüzdeye sahip bölgeler, Avrupa ortalamasına uygun veya sadece biraz daha yüksek verilere sahip olan yarımadanın kuzey doğusundaki bölgelerdir ve bunu %15 ile %20 arasındaki diğer orta-kuzey bölgeleri takip etmektedir.
Eurostat verileri 2004 yılından bu yana mevcuttur ve İtalya’da %19,6 olduğu o yıldan bu yana, seviye yükselmeye devam etmiştir: “Gençlerin, cinsiyete, yaşa ve eğitime ulaşma düzeyine göre ne istihdam ne de eğitim ve öğretimde olmaması (NEET oranları)”[1] 2018’de İtalya’da 15 ila 34 yaş aralığındaki yüzde, grubun %25’ine yakındı.
Günlük uygulamalarında dezavantajlı geçmişe sahip olan gençler ile çalışan gençlik çalışanlarının temel zorlukları
Bu alandaki temel zorluk, gençlik organizasyonlarının sosyal misyonunu riske atacak bir piyasanın yaratılması için tasarlanmış yönetimden kaçınırken, finansal kaynakların çeşitlendirilmesi yoluyla (örneğin, ürün veya hizmet satışı, bağışta bulunanların ve sponsor olanların belirlenmesi, kamu görevlendirmesi, kitlesel fonlama vb. ) kamu finansmanına olan bağımlılıktan kurtulmanın sonucu olarak, bağlantı ve tahsis edilen kamu finansmanından ciddi kesintiler yapılmasıdır.
● İtalya’da “gençlik çalışması” için ulusal desteğin olmaması, gençlik çalışanının belirli profesyonel rolünün, kamuoyu tarafından tanınmıyor oluşunu veya düzenlenmesini içermektedir, bu, hem kültürel hem de sosyal engellerin aşılmasında sosyal ve özgürleşme duygusunun elde edilmesine yol açacaktır.
● Sonuç olarak, İtalya’daki gençlik çalışanlarının yüksek derecede bağımsızlığa sahip olmalarına ve yönetimsel müdahalelerden ve bürokratik rejimlerden büyük ölçüde etkilenmiyor olmalarına rağmen, gençlik çalışması uygulamasının değerlendirilmesi hala başlangıç aşamasındadır.
● Gençlik çalışanlarının ve sosyal hizmet uzmanlarının dezavantajlı gençlerle entegrasyonlarını teşvik etmek amacıyla birlikte çalışarken kullandıkları mevcut metodoloji ve araçlar
● İmkanları kısıtlı gençlere ulaşmak ve onları dahil etmek, gençlik çalışmasında önemli bir zorluğu temsil eder, örneğin yaygın olarak kabul edildiği ve birçok kesim tarafından kabul edildiği gibi, Gençlik alanında Erasmus+ Kapsayıcılık ve Çeşitlilik Stratejisi.
● STK’lar ve yerel aktif gençlik çalışanları, iletişim ve bilgi kanallarını, imkanları kısıtlı gençlerin özel ihtiyaçlarına ve özelliklerine göre uyarlamak için sürekli olarak çaba göstermektedir. YEP-Genç Girişim Programı projesinde yürütülen çalışmaların bir değerlendirmesi, risk altındaki gençlerle bağlantı kurmak ve gençlerin ilgisini teşvik etmek için bir dizi etkili yol belirledi, bunlardan biri, gençlere iş arama süreci ve özellikle de girişimcilik hakkında verilecek kilit mesajların kısa bir listesidir:
● Sadece yüksek teknolojik yeterliğe sahip kişiler veya mezunlarla sınırlı değildir;
- Fikirleri eyleme dönüştürmek demektir;
- Kişisel tutkuları – ne kadar küçük olursa olsun (örneğin kek pişirmek) – kişinin kendini finansal olarak ayakta tutmasının bir yoluna dönüştürebilir;
- Hayattaki kendi hedeflerinin yanı sıra, kişisel güçlü yönlerin ve zayıf yönlerin farkına varmanın ve özgüveni güçlendirmenin bir yoludur;
- Genel olarak işgücü piyasası için yararlı olan yetkinliklerin ve bilgilerin edinilmesine ve geliştirilmesine yardımcı olabilir (sonunda kendisi girişimci olmamaya karar verse bile);
- Akranlar ve aynı düşüncedeki insanlarla tanışmak, fikir alışverişinde bulunmak ve becerileri entegre etmek için bir fırsattır.
Bu liste, sadece doğru kelimeleri söylemenin bile gençleri desteklemek ve cesaretlendirmek için ilk adım olduğunun kanıtıdır. Aynı projedeki bir başka ilgi çekici araç da deneyimle kazanılan “sosyal özel eğitim”dir.
“Sosyal özel eğitim”, YEP projesine katılan her bir gence sağlanan bireysel ve kişiye özel destek anlamına gelir. Bu, eğitim kursuna ve kuluçka programına katılanlara basit bir eğitim vermenin ötesinde, her bireyin kültürel ve sosyal özelliklerini ve ihtiyaçlarını göz önünde bulundurarak gençlere 360 derecelik gerçek bir “bakım” anlamına gelmektedir. Dolayısıyla “sosyal eğitmen”, kuruluşa bağlı olarak çeşitli geçmişlerden gelen özel bir kişiydi – gençlik çalışanı, aynı zamanda sosyal hizmet uzmanı, eğitmen vb. – gençlerin desteklenmesi – bireysel özellikleri, ihtiyaçları, yetenekleri ve potansiyelleri vb.
Ülkede dezavantajlı geçmişe sahip olan gençlere yönelik gerçekleştirilen gençlik çalışmasına ilişkin iyi uygulamaların kısaca tanımı
Günümüzde gençlik çalışmasının bir tanımı ya da “gençlerin” net bir tanımı yoktur. Şu ana kadar, hem gençlik çalışmaları hem de gençlerle ilgili ulusal yasalar bulunmamaktadır. Bu konuyu hem ulusal hem de bölgesel düzeyde ele alan tüm kanun ve tüzükler, “gençlerin” ne olduğu konusunda farklı kavramlara sahiptir. Aslında, bu kanun ve tüzüklerin her biri, ele alınan soruna bağlı olarak amacı belirlemek için farklı yaş aralıklarını dikkate alır.
İtalyan gençlik politikaları iki ana yöne konumlandırılmıştır: bir yandan işgücü piyasasına dahil olan gençlerle ilgilenirken, diğer yandan suç işleme, kurallara uymama ve uyuşturucu kullanımının önlenmesine yönelmiştir. 1997’den bu yana, gençlikle ilgili politikalar, gençlerin sosyalleşmesini teşvik etme konusuna ve ülke çapında gençlerin sosyalliğini aktif olarak destekleyen eğitim ve eğlence hizmetlerinin geliştirilmesine daha fazla önem vermiştir[2].
İtalyan bölge raporuna göre gençlerle birlikte çalışmak: Avrupa Birliği’nde gençlik çalışmasının değeri (2014)[3], İtalya’da gençlik çalışması gerçekleştiren kuruluşlar, aşağıdakileri içeren genel gençlik çalışması değerlerini paylaşır:
- Gençlik çalışması, yalnızca işgücü piyasası için araçlar sağlamanın bir yolu olarak görülmemelidir;
- Gençllik çalışanları sadece problematik gençlerle çalışma yapmak zorunda değiller, tüm gençlerin potansiyellerini kullanmalarına eşlik etmeli ve onları desteklemeliler;
- Gençlik çalışanları, yerel düzeyde yürütülen faaliyetlere gençlerin aktif katılımını desteklemelidir.
[1] http://appsso.eurostat.ec.europa.eu/nui/show.do?dataset=edat_lfse_21
[2] EU-NET COUNTRY FACTSHEETS http://eu-network.net/wp-content/uploads/2018/02/country-factsheets-eunet.pdf
[3] https://pdfs.semanticscholar.org/9276/e09d1bf094ebbc0895977ee5eca0be41c87e.pdf